Ο συγγραφέας Σ. Χαβιαράς μιλά για την οικοδομή που δούλεψε πριν πάει στο Χάρβαρντ, για τα «κλειδιά« της μετάφρασης Καβάφη, τον φίλο του, νομπελίστα Σ. Χίνι, την κρίση και τις ευθύνες μας.
της Κατερίνας Λυμπεροπούλου |
Σ.Χαβιαράς: Περνάμε ένα αίσχος χωρίς προηγούμενο
Αφορμή της συνάντησής μας ήταν η κυκλοφορία του νέου μυθιστορήματος (του πρώτου στην ελληνική γλώσσα) του Στρατή Χαβιαρά «΄Αχνα» (εκδόσεις Κέδρος) αλλά και η δημόσια συνομιλία του το βράδυ της περασμένης Τετάτρτης 25 Ιουνίου με τον μεταφραστή - ελληνιστή, David Connolly για τον Καβάφη πάνω στην έκδοση «C.P. Cavafy: Selected Poems» (Modern Greek Classics). Και η κουβέντα κύλησε σαν νερό.
«Η "΄Αχνα" είναι ένα πρωτότυπο και μοναδικό έργο, ίσως το καλύτερο της ζωής μου, ίσως το τελευταίο μου»
Ο γνωστός συγγραφέας - μεταφραστής που έχει διατελέσει 26 χρόνια διευθυντής της Βιβλιοθήκης Σύγχρονης Ποίησης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, εκδότης περιοδικών όπως το Harvard Review και δάσκαλος στο εργαστήρι Τέχνης και Λόγου στο Χάρβαρντ αλλά και το ΕΚΕΒΙ όπου πρώτος εφάρμοσε τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής (που ακολούθησαν όλοι οι υπόλοιποι), μεταξύ άλλων, μίλησε:
Για την Αχνα: «΄Ηθελα να κάνω ένα δώρο στον τόπο που είδα το φως και το σκοτάδι»... «Δεν είναι απλά μυθιστόρημα. Είναι ένα πρωτότυπο και μοναδικό έργο, ίσως το καλύτερο της ζωής μου, ίσως το τελευταίο μου».
Για τη μυθιστορηματική διαδρομή του από τη Νέα Κίο Αργολίδας στο Χάρβαρντ: «Μεσολάβησαν είκοσι χρόνια δουλειάς στις οικοδομές και τα δημόσια έργα όπου έμαθα πολλά για τον άνθρωπο και τη ζωή κι ας μην είχα πολλά βιβλία να διαβάζω».
Για τη μετάβασή του στις ΗΠΑ: «Στο Χάρβαρντ πήγα ζητώντας δουλειά κι αυτή ήταν στην κατώτατη θέση υπαλλήλου της βιβλιοθήκης. ΄Ηθελα να βρίσκομαι σε ένα περιβάλον με βιβλία Σε έξι χρόνια έγινα διευθυντής δυο βιβλιοθηκών του Χαρβαρντ και εκδότης λογοτεχνικών περιοδικών. Αυτό είναι το Χάρβαρντ: είτε σε κρατάει και σε "αυξάνει" και σε "πληθύνει", είτε σε πετάει και πας αλλού να αναζητήσεις τη μοίρα σου...»
«Πριν το Χάρβαρντ δούλεψα είκοσι χρόνια στις οικοδομές όπου έμαθα πολλά για τον άνθρωπο και τη ζωή κι ας μην είχα πολλά βιβλία να διαβάζω»
Για το αν διδάσκεται η λογοτεχνία και για το αν ο Καβάφης που μοιάζει ... αμετάφραστος, μεταφράζεται εύκολα, το που που «σκοντάφτει» ο μεταφραστής; «Πρέπει να πάει κανείς πίσω από τις "βιτρίνες" των λέξεων, τον ερωτισμό, την πολιτική, τους ήρωες του ποιητή...»
Για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα: «Περάσαμε σκληρά χρόνια, με τον πόλεμο, τον εμφύλιο, τα μίση τους διωγμούς και τώρα περνάμε ένα αίσχος χωρίς προηγούμενο. Πρέπει να το δούμε κατάματα και να παραδεχτούμε την ευθύνη μας ο καθένας, να δούμε τι έχουμε κάνει στον εαυτό μας και να πάρουμε στροφή και να αλλάξουμε σκοπό».
Για τα 20 χρόνια δουλειάς, συνεργασίας και φιλίας με τον Νομπελίστα Σέιμους Χίνι, τον «αγκαλιαστή» όπως τον έλεγαν οι φίλοι του. «Η Πάρος, τα ξενύχτια, οι συζητήσεις μέχρι το πρωί...»
Σ.Χαβιαράς: Περνάμε ένα αίσχος χωρίς προηγούμενο
Αφορμή της συνάντησής μας ήταν η κυκλοφορία του νέου μυθιστορήματος (του πρώτου στην ελληνική γλώσσα) του Στρατή Χαβιαρά «΄Αχνα» (εκδόσεις Κέδρος) αλλά και η δημόσια συνομιλία του το βράδυ της περασμένης Τετάτρτης 25 Ιουνίου με τον μεταφραστή - ελληνιστή, David Connolly για τον Καβάφη πάνω στην έκδοση «C.P. Cavafy: Selected Poems» (Modern Greek Classics). Και η κουβέντα κύλησε σαν νερό.
«Η "΄Αχνα" είναι ένα πρωτότυπο και μοναδικό έργο, ίσως το καλύτερο της ζωής μου, ίσως το τελευταίο μου»
Ο γνωστός συγγραφέας - μεταφραστής που έχει διατελέσει 26 χρόνια διευθυντής της Βιβλιοθήκης Σύγχρονης Ποίησης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, εκδότης περιοδικών όπως το Harvard Review και δάσκαλος στο εργαστήρι Τέχνης και Λόγου στο Χάρβαρντ αλλά και το ΕΚΕΒΙ όπου πρώτος εφάρμοσε τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής (που ακολούθησαν όλοι οι υπόλοιποι), μεταξύ άλλων, μίλησε:
Για την Αχνα: «΄Ηθελα να κάνω ένα δώρο στον τόπο που είδα το φως και το σκοτάδι»... «Δεν είναι απλά μυθιστόρημα. Είναι ένα πρωτότυπο και μοναδικό έργο, ίσως το καλύτερο της ζωής μου, ίσως το τελευταίο μου».
Για τη μυθιστορηματική διαδρομή του από τη Νέα Κίο Αργολίδας στο Χάρβαρντ: «Μεσολάβησαν είκοσι χρόνια δουλειάς στις οικοδομές και τα δημόσια έργα όπου έμαθα πολλά για τον άνθρωπο και τη ζωή κι ας μην είχα πολλά βιβλία να διαβάζω».
Για τη μετάβασή του στις ΗΠΑ: «Στο Χάρβαρντ πήγα ζητώντας δουλειά κι αυτή ήταν στην κατώτατη θέση υπαλλήλου της βιβλιοθήκης. ΄Ηθελα να βρίσκομαι σε ένα περιβάλον με βιβλία Σε έξι χρόνια έγινα διευθυντής δυο βιβλιοθηκών του Χαρβαρντ και εκδότης λογοτεχνικών περιοδικών. Αυτό είναι το Χάρβαρντ: είτε σε κρατάει και σε "αυξάνει" και σε "πληθύνει", είτε σε πετάει και πας αλλού να αναζητήσεις τη μοίρα σου...»
«Πριν το Χάρβαρντ δούλεψα είκοσι χρόνια στις οικοδομές όπου έμαθα πολλά για τον άνθρωπο και τη ζωή κι ας μην είχα πολλά βιβλία να διαβάζω»
Για το αν διδάσκεται η λογοτεχνία και για το αν ο Καβάφης που μοιάζει ... αμετάφραστος, μεταφράζεται εύκολα, το που που «σκοντάφτει» ο μεταφραστής; «Πρέπει να πάει κανείς πίσω από τις "βιτρίνες" των λέξεων, τον ερωτισμό, την πολιτική, τους ήρωες του ποιητή...»
Για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα: «Περάσαμε σκληρά χρόνια, με τον πόλεμο, τον εμφύλιο, τα μίση τους διωγμούς και τώρα περνάμε ένα αίσχος χωρίς προηγούμενο. Πρέπει να το δούμε κατάματα και να παραδεχτούμε την ευθύνη μας ο καθένας, να δούμε τι έχουμε κάνει στον εαυτό μας και να πάρουμε στροφή και να αλλάξουμε σκοπό».
Για τα 20 χρόνια δουλειάς, συνεργασίας και φιλίας με τον Νομπελίστα Σέιμους Χίνι, τον «αγκαλιαστή» όπως τον έλεγαν οι φίλοι του. «Η Πάρος, τα ξενύχτια, οι συζητήσεις μέχρι το πρωί...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου