......................................................................... του λογοτεχνικού περιοδικού ΥΦΟΣ *

Η Φωτό Μου
Ξεφυλλίζοντας... με τον Πάνο Αϊβαλή



"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
.................................................................Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΥΦΟΣ πατήστε πάνω στο εικονίδιο

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Παρουσίαση Βιβλίου και νέες κυκλοφορίες από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 7μ.μ.

Κάντε τη διαδρομή Αγία Πετρούπολη - Κάτω Πατήσια
συντροφιά με το ομώνυμο μυθιστόρημα
της Μαρίας Ουζούνη

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
Ερεσσού 35, Εξάρχεια, τηλ.: 210 3818840

Θα μιλήσουν:
Ευγενία Μιχαλοπούλου (επιμελήτρια)
Μαρία Ουζούνη (συγγραφέας του βιβλίου)

Θα ακολουθήσει μουσική βραδιά 


ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ.       

Τάκης Νικολόπουλος/Δημήτρης Καπογιάννης
Εισαγωγή στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία. Το μετέωρο βήμα μιας δυνατότητας

12,5Χ19,5 • 136 σελίδες • Τιμή: 5 ευρώ   

 H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Με τίτλο "ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ (1821-2012) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ" κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ


Ε κ δ ή λ ω σ η..................................................


Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Οι εκδόσεις «Προσκήνιο - ΑΓΓΕΛΟΣ  ΣΙΔΕΡΑΤΟΣ»
έχουν την ευχαρίστηση να σας καλέσουν 
στην παρουσίαση του βιβλίου

του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ
(1821-2012)
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ

την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 7:00 μ.μ.
στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, (Ακαδημίας 60)
Για τον (συγγραφέα και το βιβλίο θα μιλήσουν οι: 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ, ομ. Καθηγητής  Πανεπιστημίου
ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗΣ, ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου,
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΞΙΝΟΣ, Δικηγόρος 
                                               (πρώην πρόεδρος Δ.Σ.Α.)

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΔΕΡΑΤΟΣ,  Σκηνοθέτης – εκδότης

ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ: Αμυκλών 19, Χαλάνδρι 152 31
Τηλ.: 210 6726.600 – Fax: 210 6711.004

~~~~~~~~~~~~~~

Το βιβλίο αυτό συμπληρώνει ένα σημαντικό κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας, το οποίο συνίσταται στην έλλειψη της κριτικής για την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος από το 1821 μέχρι σήμερα.
Είναι προφανές ότι το σύστημα αυτό ποτέ δεν λειτούργησε ικανοποιητικά με αποτέλεσμα να επιβληθούν στον ελληνικό λαό δικτατορίες και κυβερνήσεις οι οποίες δεν είχαν ως σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού, αλλά των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας.
Γράφτηκαν πολλά ιστορικά βιβλία στα οποία περιγράφονται τα γεγονότα, χωρίς να αναδεικνύονται τα ελαττώματα του πολιτικού συστήματος και να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις της βελτίωσής του ή της αντικατάστασής του από ένα νέο πολιτικό σύστημα ανταποκρινόμενο στα συμφέροντα του ελληνικού λαού και όχι της οικονομικής ολιγαρχίας, ελληνικής ή διεθνούς.
Αυτή ακριβώς η προσπάθεια (της ανάδειξης των φοβερών ελαττωμάτων του ισχύοντος πολιτικού συστήματος και η πρόταση μιας ολοκληρωτικής αλλαγής του) αποτελεί το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου, το οποίο ενημερώνει πλήρως τον αναγνώστη για όλες τις συνιστώσες του προβλήματος και τις προϋποθέσεις της ριζικής επίλυσής του.
Οι αναγνώστες δηλαδή, ενημερώνονται όχι μόνον για τα ελαττώματα του ισχύοντος πολιτικού συστήματος, αλλά και για το περιεχόμενο που πρέπει να έχει η αλλαγή του, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών και να ικανοποιεί τα αιτήματα των πολιτών αυτής της χώρας. 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα
Σημείωμα του Εκδότη
Πρόλογος
Πρώτο Κεφάλαιο: Η πολιτική εξουσία κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα
Δεύτερο Κεφάλαιο: Η διακυβέρνηση Καποδίστρια
Τρίτο Κεφάλαιο: Η βασιλεία του Όθωνα
Τέταρτο Κεφάλαιο: Η βασιλεία του Γεωργίου Α'
Πέμπτη Κεφάλαιο: Η βασιλεία του Κωνσταντίνου Α'
Έκτο Κεφάλαιο: Η τετραετία του Βενιζέλου (1928-1932)
Έβδομο Κεφάλαιο: Η Επαναφορά του Γεωργίου Β'
Όγδοο Κεφάλαιο: Η Δικτατορία
Ένατο Κεφάλαιο: Η αξιολόγηση των πολιτικών
Δέκατο Κεφάλαιο: Η Ελλάδα μετά τον θάνατο του Μεταξά
Ενδέκατο Κεφάλαιο: Η Εθνική Αντίσταση
Δωδέκατο Κεφάλαιο: Από τον Εμφύλιο Πόλεμο στη Δικτατορία των συνταγματαρχών
Δέκατο Τρίτο Κεφάλαιο: Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Συμπεράσματα
Επίλογος
Βιβλιογραφία

* Δείτε το βιογραφικό του συγγραφέα Ευάγγελου Μαχαίρα στο:

~~~~~~~~~~~~~~~

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Κυκλοφόρησαν δύο νέες ποιητικές συλλογές της Άννας Κοζαδίνου - Λυγούρα και του Στέφανου Αγάθου από τις εκδόσεις ΥΦΟΣ

 Ποιητική συλλογή της Άννας Κοζαδίνου - Λυγούρα,
κυκλοφόρησε η τέταρτη κατά σειρά ποιητική συλλογή
της Άννας Κοζαδίνου - Λυγούρα
με τίτλο "Εσύ Θα Ζήσεις..."  σελίδες 128, Αθήνα 2012
από τις εκδόσεις ΥΦΟΣ


Ποιητική συλλογή "Το φάντασμα με το έγκαυμα" του Στέφανου Αγάθου από τις εκδόσεις ΥΦΟΣ

Κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Στέφανου Αγάθου
σελίδες 108, Αθήνα 2012
με εικονογράφηση εξωφύλλου από τον ίδιο. 

από τις εκδόσεις ΥΦΟΣ
Αποστέλλεται και ταχυδρομικά
τηλέφωνο επικοινωνίας:  210 9880964
και  22940 99125



Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Ο Εξώστης του Νίκου Καχτίτση από τις Εκδόσεις Κίχλη


ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ


Ο εξώστης
Νίκος Καχτίτσης
επιμέλεια: Γιώτα Κριτσέλη, Βίκτωρ Καμχής
εικονογράφηση: Εύη Τσακνιά
Εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2012 
alt
ήρωας του Εξώστη, για να γλιτώσει, καταφεύγει στην Αφρική. Αλλά, ενώ γλιτώνει από τους εχθρούς του, δεν μπορεί να διαφύγει την τιμωρία από τον κυριότερο κατήγορο: τον εαυτό του. Βλέπει οράματα, περνάει νύχτες και νύχτες αϋπνίας. Η μοναξιά, το κλίμα κλπ. τον σκοτώνει, όπως επίσης και οι αναμνήσεις.
Τέλος, έπειτα από πολυετή παραμονή στην κόλαση της Αφρικής, δύο εφιαλτικά περιστατικά ανασκαλεύουν και ξεσκεπάζουν ένα παρελθόν που είχε κατορθώσει με τα ψέματα να κρύψει από τον εαυτό του. Η όλη ιστορία τελειώνει με τον ήρωα παίρνοντας την απόφαση ν' αυτοκτονήσει κατά τον εξής τρόπο: Διώχνει τους υπηρέτες του, κόβει κάθε σχέση με τις γνωριμίες του (που έχει στην αποικιακή αυτή πόλη), και αποτραβιέται για πάντα στην έπαυλή του [...], μέσα στην ενδοχώρα της ζούγκλας, αποφασισμένος να πεθάνει από την ασιτία, και από την ασφυξία που θα του εξασφαλίσουν τα διάφορα φυτά της Αφρικής, τα οποία, με τον γιγαντισμό και την επεκτατικότητα που τα διακρίνει, θα φράξουν μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα τις πόρτες, τα παράθυρα, κάθε άλλο άνοιγμα..."
Επιστολή του Ν. Καχτίτση στον Γιώργη Παυλόπουλο, 3.3.1963

Στο βιβλίο έχω επιχειρήσει να δώσω την ατμόσφαιρα ενός ξενοδοχείου […], την τροπική ατμόσφαιρα, την ατμόσφαιρα της πολιορκίας, την ατμόσφαιρα του σπιτιού ενός, στη Γάνδη, και ιδιαίτερα του γραφείου του, που βλέπει προς ένα φθινοπωρινό κήπο, κ.λπ. -όλα κάτω από ένα αμυδρό φως, και ορώμενα πλαγίως κάπως, και όχι κατευθείαν.
 Ν. Καχτίτσης, επιστολή στον Γ. Παυλόπουλο, 2.7.1964

________________________________

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Μάνος Κατράκης: "Τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο...




Είκοσι οχτώ (28) χρόνια σήμερα από τον θάνατο του μέγιστου Κρητικού Μάνου Κατράκη... Αντιγράφω σχόλιο του φίλου Ηλία Σιδηρόπουλου: Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και στα τραγικά χρόνια του εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αϊ - Στράτη, μέχρι το 1952. Αλλά και αργότερα, ήταν πάντα από τους πρώτους, σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος ο Μάνος Κατράκης, είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο.


Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Σινεμά online: Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας συνεχίζε...

Σινεμά online: Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας συνεχίζε...: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας               Πάτρα  29/9/2012     
       «14 ο Διεθνές Πανόραμα» Αρχιεπισκόπου Μακαρίο...

Περισσότερα για το πρόγραμμα
 και τις παράλληλες εκδηλώσεις 
στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ Πάτρας
http://www.independent.gr/

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Οι μετανάστες είμαστε άνθρωποι χωρίς σκιά...




Γεννήθηκε το 1938 στους Μολάους της Σπάρτης: «Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος και γεννήθηκε στα Εξώτειχα, μια συνοικία της Τραπεζούντας. Ήρθε στην Ελλάδα πρόσφυγας το ’24, και τα παιδιά του γεννήθηκαν κι αυτά "εξώτειχα", πάντα στην απέξω! Εκείνος κοιτούσε μπροστά, στο μέλλον, κι η μητέρα μου προς τα πίσω: θυμόταν και αφηγούνταν ιστορίες. Ο πατέρσς μου με έκανε άνθρωπο κι η μητέρα μου συγγραφέα».

Ήρθε στην Αθήνα το 1946 και τελείωσε το περίφημο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων, που τελείωσαν τόσοι και τόσοι καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι του 20ού αιώνα -όπως ο Μάνος Ελευθερίου με τον οποίο είναι ακόμα φίλοι. Αποφοίτησε με άριστα, αλλά στα χρόνια μετά τον Εμφύλιο σημασία είχε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, κι αυτά που έγραφε το δικό του ήταν αρκετά για να βρει τις πόρτες του πανεπιστημίου κλειστές.

Τελείωσε τη σχολή του Κουν, αλλά μετά το στρατό μετανάστευσε στη Σουηδία, παίρνοντας μαζί του μόνο «Σεφέρη και Καβάφη». Εκεί έκανε όλες τις δουλειές που κάνουν συνήθως οι μετανάστες αυτού του κόσμου. Μια μέρα πήγε στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και έδειξε το απολυτήριό του στην υπεύθυνη σπουδών. «Μα αυτά είναι ελληνικά!», αναφώνησε αυτή (όπως λέμε «αυτά είναι κινέζικα»). Τον κοίταξε στα μάτια και ρώτησε: «Θέλω να είστε έντιμος. Είναι καλός ο βαθμός σας;» «Πολύ καλός», απάντησε ο νεαρός. Η κυρία τον πίστεψε. Φρόντισε μάλιστα να του εξασφαλίσει καιυποτροφία -άλλοι άνθρωποι, άλλο σκεπτικό! Σπούδασε Φιλοσοφία και δίδαξε για κάποιο διάστημα στη σχολή. Έπειτα άρχισε να συγγράφει…

Τα βιβλία του βραβεύτηκαν και κυκλοφορούν σε 14 γλώσσες, αλλά λέει ότι μόνο όταν έγινε γνωστός στην Ελλάδα ένιωσε αληθινά περήφανος! Εξάλλου, εδώ και δέκα χρόνια γράφει και στα ελληνικά. «Στη Σουηδία γνώρισα την πρώιμη επιτυχία με το δεύτερό μου βιβλίο που έγινε σενάριο, ταινία και βραβεύτηκε. Η πρώιμη επιτυχία σε κυνηγάει, διότι πρέπει να την επαναλάβεις. Καλό είναι να ανεβαίνεις τα σκαλιά ένα ένα. Ο πατέρας μου έλεγε: "Κράτησες μέσα σου την αγάπη; Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου"».

«Σε τι γλώσσα ονειρεύεστε;»
«Πότε στα ελληνικά και πότε στα σουηδικά. Όταν θέλω όμως να βρίσω και να το ευχαριστηθώ, βρίζω στα ελληνικά»!
«Η σύζυγός σας είναι Σουηδέζα. Πώς είναι οι σουηδές μητέρες;»
«Όπως κι οι Ελληνίδες, μόνο που προετοιμάζουν τα παιδιά τους για την ενηλικίωση και την ανεξαρτησία».
«Εσείς πώς τα μεγαλώσατε;»
«Με τον σουηδικό τρόπο, αλλά χωρίς να τους δημιουργήσω το άγχος ότι στα 15 θα πρέπει να ζήσουν μόνα τους. Τα έστειλα σε σουηδικό σχολείο για να μην νιώθουν μετανάστες σαν τον πατέρα τους. Οι μετανάστες είμαστε άνθρωποι χωρίς σκιά, επειδή για τους ξένους είμαστε μονοδιάστατοι, δεν βλέπουν το παρελθόν μας. Η τέχνη, η λογοτεχνία φτιάχνουν αυτή τη σκιά! Όλα παντρεύονται: και οι γλώσσες και οι πολιτισμοί. Τελικά δημιουργείται κάτι πιο πλούσιο και ωραίο».
«Τι σας λείπει από την Ελλάδα;»
« Εκείνο που πάντα θα μου λείπει είναι η γλώσσα. Μπορώ να ζήσω χωρίς ελληνικούς κεφτέδες και ήλιο, αλλά όχι χωρίς ελληνικά. Συγκινούμαι και δακρύζω όταν τα ακούω στο δρόμο!»
«Τι κρατάτε από τις δύο χώρες;»
«Τις μυρωδιές, το βρεμένο χώμα των Μολάων. Και τον αέρα της Στοκχόλμης όταν κατεβαίνει το αεροπλάνο: είναι μοναδικός, σαν να μεγαλώνουν τα πνευμόνια μου.»
«Πώς σκοπεύετε να ζήσετε από δω και πέρα;»
«Αν έχω να γράψω κάτι ακόμα θα το κάνω και μετά θα αφοσιωθώ στην περισυλλογή.Με ενοχλεί η ιδέα να πεθάνω απροετοίμαστος, να πεθάνω έκπληκτος!»
Τα καθαρά μάτια του συγγραφέα Θοδωρή Καλλιφατίδη κοίταξαν την Εύη Κυριακοπούλου και το πρόσωπό του φωτίστηκε από ένα καλοσυνάτο χαμόγελο.

Βλέποντάς τον σκέφτηκα πως είναι κρίμα που, στη χώρα όπου γεννήθηκε, η Φιλοσοφία είναι αποπαίδι του –ούτως ή άλλως- αλλοπρόσαλλου εκπαιδευτικού μας συστήματος! Αν διδασκόταν σωστά και δεν θεωρούνταν «ώρα παιδικής χαράς» ίσως να είμασταν περισσότερο συμφιλιωμένοι με το θάνατο και -εν κατακλείδι- με τον ίδιο μας τον εαυτό!

* από Λωτοφάγος

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Σμύρνη Η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922


Σινεμά - Σμύρνη Η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922
Προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ
13.09.2012 έως 14.10.2012
















Η σκηνοθέτις και επιμελήτρια της έκθεσης Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ, φέρνουν πίσω στο κοινό, εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία αλλά και μια νέα οπτική που συμπεριλαμβάνει όλες τις κοινότητες στη ζωή της Σμύρνης, καθώς και τα δραματικά γεγονότα του 1922.

Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή, οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της ιστορίας. Ιστορικοί από την Αμερική και την Ευρώπη μιλούν για τη μεγάλη Ιστορία, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες. Μάλιστα, τρεις από αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα, από την Ελληνική, την Αρμενική και την Τουρκική πλευρά, από τα χρόνια του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της καταστροφής.
Το ντοκιμαντέρ τεκμηριώνεται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Για πρώτη φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης από ιδιωτικές συλλογές, όπως αυτή του Pierre de Gigord, και από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Princeton και του Harvard, του Near East Relief, του Imperial War Museum, της Pathe, της Albert Kahn Fondation και άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Για την ηχητική επένδυση της ταινίας η μοντέρ εικόνας και ήχου Αλίκη Παναγή χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο μουσικός Νίκος Πλατύραχος, βασίστηκε σε τραγούδια από τη Σμύρνη και επιτυχίες της εποχής για να συνθέσει την πρωτότυπη μουσική του.

_____________
*από το: 

Πληροφορίες εκδήλωσης

Μουσείο Μπενάκη-Κτήριο της οδού Πειραιώς

Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου 11854 Αθήνα, http://www.benaki.gr/

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Ιερά Οδός 48 & Μ.Αλεξάνδρου 134-136, http://www.tainiothiki.gr/
Ταινιοθήκη: 
Πέμπτη 13/9 στις 20:00
14/09 - 10/10 καθημερινές προβολές

Μουσείο Μπενάκη: 
23/9 - 14/10, κάθε Κυριακή πρωί στις 11.00

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα



«Να επιστραφούν τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα η όχι;» ρωτάει τους επισκέπτες ιστοσελίδα των Νέων Αρχαιολόγων της Βρετανίας, του μόνου, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, συλλόγου στη Βρετανία που απευθύνεται σε νέους έως 17 ετών με ενδιαφέρον στην αρχαιολογία.
«Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα πρέπει να επανενωθούν όλα μαζί στην Αθήνα, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η συλλογή του Βρετανικού Μουσείου θα πρέπει να παραμείνει στο Λονδίνο. Θέλουμε τη γνώμη μας. Γι αυτό σας παρακαλούμε να ψηφίσετε ή να μας στείλετε μέσω e-mail τα σχόλιά σας για το θέμα», δηλώνεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα.
Από τα πρώτα άτομα που ψήφισαν χθες Τετάρτη το 76% θεωρεί ότι τα Γλυπτά πρέπει να επιστραφούν στο Μουσείο της Ακρόπολης και το 24% ότι θα πρέπει να παραμείνουν στη Βρετανία, ενώ σήμερα το ποσοστό υπέρ του επαναπατρισμού τους φτάνει το 79%.
Η νεανική «λέσχη» εκδίδει τρεις φορές τον χρόνο ένα περιοδικό με αρχαιολογικά θέματα, με το τρέχον τεύχος να κάνει αναφορά στο γνωστό δίλημμα, αλλά και στο σχετικό ντιμπέιτ, που διοργανώθηκε στις 11 Ιουνίου στο Λονδίνο από τον οργανισμό Intelligence Squared.
Εκείνη την ημέρα το κοινό ψήφισε δυο φορές, μία πριν και μία μετά τη λήξη της δίωρης συζήτησης, στην οποία συμμετείχαν από την πλευρά των υποστηρικτών της επανένωσης ο βουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Άντριου Τζορτζ και ο ηθοποιός και συγγραφέας Στίβεν Φράι και από την αντίθετη πλευρά ο ιστορικός, καθηγητής Πανεπιστημίου Φελίπε Φερνάντες-Αρμέστο και ο ιστορικός, δημοσιογράφος και βουλευτής των Εργατικών Τρίστραμ Χαντ.
Κι ενώ πριν την έναρξη οι υπέρμαχοι της επιστροφής ήταν μόνο 196, με τους αντίθετους να φτάνουν τους 202 και τους αναποφάσιστους τους 158, μετά τη λήξη της τηλεμαχίας νικητές αναδείχτηκαν οι πρώτοι και μάλιστα με διαφορά: 384 ψήφισαν υπέρ και 125 κατά, ενώ μόνο 24 έμειναν αναποφάσιστοι.
Πηγή: ΑΠΕ

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Βασίλης Αλεξάκης ξανά υποψήφιος για το βραβείο Γκονκούρ

Για το νέο του μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία με τίτλο « L'enfant grec» (Το ελληνόπουλο).
Υποψήφιος για το βραβείο Γκονκούρ ο Βασίλης Αλεξάκης


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υποψήφιος για το βραβείο Γκονκούρ 2012 είναι ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης για το νέο του μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία με τίτλο « L'enfant grec» (Το ελληνόπουλο).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στο νέο του βιβλίο, ο Αλεξάκης παρουσιάζει τον ήρωά του, ο οποίος αναρρώνοντας από μια μεγάλη επέμβαση, επισκέπτεται τον κήπο του Λουξεμβούργου με τις πατερίτσες και συνομιλεί με τους διαβάτες και τους εργαζόμενους, νοσταλγώντας τον κήπο της παιδικής του ηλικίας στην Καλλιθέα. Όταν η μοναξιά πυκνώνει γύρω του, τον επισκέπτονται αγαπημένοι ήρωες από τα αναγνώσματα της νεότητας, ο Γιάννης Αγιάννης, οι τρεις Σωματοφύλακες, ο Ταρζάν, ακόμα και ο θάνατος, με τη μορφή μιας γιγάντιας μαριονέτας.
Ο Έλληνας συγγραφέας ήταν, επίσης, υποψήφιος για το γαλλικό βραβείο το 2010 για το βιβλίο του «Η πρώτη λέξη», ενώ έχει τιμηθεί δυο φορές με βραβείο από τη Γαλλική Ακαδημία, το 1997 για το «Ο μπαμπάς» και το το 2007 για το «μ.Χ.». Επίσης, το 2004 απέσπασε το ελληνικό κρατικό βραβείο μυθιστορήματος για τις «Ξένες λέξεις».
Η βραχεία λίστα με τις υποψηφιότητες θα ανακοινωθεί στις 30 Οκτωβρίου και ο νικητής στις 7 Νοεμβρίου.

_______________________________

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

O ποιητής ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ φωτίζει πτυχές της προσωπικότητάς του και του ποιητικού του έργου

Καλές στιγμές της ΕΡΤ.....

δείτε το βίντεο 



Στη συγκεκριμένη εκπομπή της σειράς «ΔΙΑΛΟΓΟΙ» ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ συνομιλεί με τον ποιητή ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ φωτίζοντας πτυχές της προσωπικότητάς του και του ποιητικού του έργου. Στο πρώτο μέρος, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα της κρίσης του πολιτισμού στον σύγχρονο κόσμο, τους πολέμους και την απειλή της υπέρμετρης τεχνολογικής προόδου εναντίον της ανθρωπότητας, με αφορμή την έντονη διαμαρτυρία στα ποιήματα του ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ για την απανθρωποποίηση και τις πολιτικές του αναζητήσεις. 
      Ο Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ εκφράζει τους προβληματισμούς του για τη σύγχρονη εποχή ενώ εξηγεί τις έννοιες της αγάπης και της ειρήνης στις οποίες επικεντρώνεται η βαθιά ανθρωπιστική ποίησή του. Κατόπιν, αναλύονται ο ρόλος της Φύσης και τα φυσιολατρικά σύμβολα στο έργο του. Ο ποιητής αναφέρεται στη σχέση του με το βουνό του Ταΰγετου και εξηγεί πώς η αγάπη του για τη φύση συνδέεται με τα παιδικά του βιώματα. Κάνει αναφορά στην επίδραση που άσκησε πάνω του η προσωπικότητα του πατέρα του, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, ενώ θυμάται τη φιγούρα της μητέρας του από τα παιδικά του χρόνια στην Πλούμιτσα Λακωνίας. 
    Ο Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ μιλάει, ακόμη, για την οικονομική ανέχεια κατά την περίοδο εγκατάστασής του στην Αθήνα και τις περιστασιακές του δουλειές προκειμένου να επιβιώσει, για τα χρόνια της αυτοεξορίας του στην Ελβετία και την Ιταλία στη διάρκεια της Δικτατορίας, και την ασθένειά του, και για τον τρόπο που η συγκεκριμένη φάση της ζωής του αντανακλάται στο έργο του. Στο τελευταίο μέρος, γίνεται λόγος για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ποιητικού του έργου, τον επαναστατικό χαρακτήρα και τη μεταφυσική αγωνία της πρώτης περιόδου και για τον κοινωνικό προβληματισμό της μετέπειτα φάσης της ποίησής του, στραμμένης στα δικαιώματα των ανθρώπων και την ισορροπία των κοινωνικών σχέσεων.
 Στις απόψεις του ποιητή για την τέχνη του, φανερώνεται η συνέπεια της στάσης ζωής του αναπόσπαστα συνδεδεμένης με την ποίησή του, απαλλαγμένης, σύμφωνα με τον ίδιο, από δογματισμούς.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟ



1η  ΕΚΘΕΣΗ  ΒΙΒΛΙΟΥ   ΣΤΟ   ΕΛΑΦΟΝΗΣΙ,
ΑΠΟ ΤΟΝ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ  «Ο ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΣ»




Η εκπαιδευτικός κα Πόπη Κωνσταντινάκου–Μέντη, ιδρυτικό μέλος του  Συλλόγου Επιστημόνων Ελαφονήσου, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ελαφονησιωτών  Αθηνών-Πειραιά «Ο ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΣ», πραγματοποιούν την 1η  Έκθεση Βιβλίου στο τροπικό, γλαυκοθώρητο και σμιγοπέλαγο νησί της Λακωνικής.
 Η Έκθεση Βιβλίου, που ξεκίνησε στις 2/8/2012 και ολοκληρώνεται στο τέλος του μήνα, γνωρίζει ήδη μεγάλη επιτυχία, προσελκύει το ζωηρό ενδιαφέρον των ντόπιων και των πολυπληθών επισκεπτών του νησιού και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για την θεσμική της πλέον παρουσία στο σμιλεμένο και σμαραγδένιο νησί της Πελοποννήσου.

Λειτουργεί κάθε μέρα  από τις  20:00 – 24:30, δίπλα στα ακύμαντα και πλουμισμένα από τις πορφυροσκέπαστες συναθροίσεις των ευωδιασμένων αστεριών, νερά του λιμανιού και απέναντι από την ισκιωμένη, με τα ροδιά χρώματα του δειλινού, εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα.
 Μετά την παρουσίαση βιβλίου από το Γυμνάσιο Ελαφονήσου στις 25/6 με τίτλο: «Ιστορίες της Ελαφονήσου, Μύθοι και Δοξασίες  για τα τοπωνύμια του νησιού μας», το παραδοσιακό και αξιόλογο εορταστικό πρόγραμμα εκδηλώσεων στις 6-9/7 για την Ιστορική Επέτειο της Ελαφονήσου, από το Δήμο και τους πολιτιστικούς φορείς, μια ακόμη ενδιαφέρουσα και καινοτόμος δράση για τον τόπο, έρχεται να εμπλουτίσει τα «Πολιτιστικά δρώμενα» του γαλανόμορφου νησιού.
  Το σημαντικό αυτό «Πολιτιστικό Δίμηνο» της Ελαφονήσου,   πλαισιώνεται  και με επί μέρους πολιτισμικές δράσεις και ολοκληρώνεται με τη θεσμική πλέον «Γιορτή των Ψαράδων»  από το Σύλλογο Ψαράδων Ελαφονήσου «Η  Ελαφόνησος»,  στις 18 Αυγούστου  2012  και ώρα  21:00.
 Η σπουδαία αυτή ναυτική εκδήλωση, ταιριάζει στα πολυπρόσωπα γαϊτανάκια των γιαλών και στους απόηχους των ύμνων προς τον Ποσειδώνα, αναδεικνύει τη θαλασσογήινη φύση του ιστορικού νησιού και συμβάλλει στην ανάδειξη του ξεχασμένου μέχρι σήμερα, αλλά σπάνιου Θαλασσοκεντρικού, Σμιγοπέλαγου και Νησοστέφανου Πολιτισμού της Ν. Ελλάδας.

Δρ. Κων/νος Σπ. Μέντης 
Πρόεδρος του Πρ. Δ. Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΥ

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

«Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ»


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΡΤ ΣΤΟΝ Ν. ΚΑΒΒΑΔΙΑ


Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη του ποιητή Νίκου Καββαδία (10 Φεβρουαρίου 1975) ψηφιοποίησε και παρουσιάζει μέσω των ιστοσελίδων www.ert-archives.gr και www.ert.gr το επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ», με τίτλο «Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» σε σκηνοθεσία Ηλία Γιαννακάκη, παραγωγής 2002.

Η εκπομπή καταγράφει τις μνήμες και τις απόψεις καλλιτεχνών που έζησαν με το δικό τους τρόπο τον Νίκο Καββαδία. Ο ζωγράφος Βασίλης Σπεραντζας εξηγεί την καθοριστική επιρροή του ποιητή στο έργο του και θυμάται στιγμιότυπα από τα παιδικά του χρόνια με τον «Κόλλια», όπως φώναζαν τον Νίκο Καββαδία. Ο συγγραφέαςΔημήτρης Καλοκύρης μιλά για τη σεμνότητα του ποιητή, την ιδιαίτερη χροιά του ποιητικού λόγου του και την αφηγηματικότητα των σύντομων ποιημάτων του. 
Ο συγγραφέας Θανάσης Βαλτινός θυμάται περιστατικά που έζησε μαζί με τον Νίκο Καββαδία και αναφέρεται στη θέση της γυναίκας στο έργο και στη ζωή του Νίκου Καββαδια, όπως αποκαλύπτουν τα ερωτικά γράμματά του προς την Θεανώ Σουνα. Ο Θάνος Μικρούτσικος υπογραμμίζει την αρχική αδυναμία των κριτικών να αντιληφθούν πλήρως την ποίηση του Καββαδία και αναφέρεται στον σύγχρονο χαρακτήρα της ποίησής του, με αφορμή τον «Σταυρό του Νότου», που - όπως τονίζει – συνέδεσε τη μουσική με την ποίηση και το αντίστροφο, σε μια κλίμακα πρωτόγνωρη ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλεται πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό, ενώ ακούγονται αποσπάσματα από μελοποιημένα ποιήματά του και από ραδιοφωνική εκπομπή του 1988, στην οποία οΜανόλης Αναγνωστάκης διάβασε στίχους του Νίκου Καββαδία.

_______________________________________
Το έργο της ψηφιοποίησης και διάσωσης των αρχείων της ΕΡΤ συγχρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς (ΕΤΠΑ - ΕΠ Κοινωνία της Πληροφορίας, ΕΠ Ψηφιακός Σχεδιασμός), εθνικούς πόρους και την ΕΡΤ.

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Nanos Valaoritis, le poète grec qui veut lancer « Occupy Germany »

ALLEMAGNE-GRÈCE
22/06/2012

Comme beaucoup de Grecs, cet ancien exilé voit en l’Allemagne l’artisan des problèmes de son pays. Souvenirs, analyse de la crise: rencontre avec une légende.

Nanos Valaoritis à Athènes en juin 2012 (Olivier Favier)
(De Grèce) Nanos Valaoritis est l’un des plus grands poètes grecs vivants. A 91 ans, il est devenu un véritable mythe. Témoin de bien des tragédies du siècle, qui l’ont mené plusieurs fois à quitter son pays, il a gardé de son père diplomate le goût des missions ambassadrices : on lui doit, parmi cent autres choses, une magistrale anthologie de la poésie grecque moderne destinée au public anglophone.
Il a vécu longtemps aux Etats-Unis et au Royaume-Uni, mais c’est à Paris qu’il a rencontré sa deuxième épouse, la californienne Mary Wilson, qui partage toujours sa vie. A cette époque, dans les années 50, il fréquente le groupe surréaliste et se lie avec André Breton.
C’est dans un français impeccable qu’il m’accueille et me fait part, pêle-mêle, de souvenirs merveilleux et de colères indomptées. Comme beaucoup de Grecsaujourd’hui, il voit en l’Allemagne le grand artisan des problèmes de son pays.
Il a écrit ce printemps deux articles qu’on peut lire sur la Toile, en grec et en anglais. Fidèle au ton provocateur des avant-gardes, il appelle à un nouveau mouvement de contestation : « Occupy Germany »

Trop fatigué, il n’a pas pu voter Syriza

Quand l’écrivaine Ersi Sotiropoulos m’a mis en contact avec lui, les réactions autour de moi ne se sont pas fait attendre. J’ai dû choisir parmi mes amis lequel pourrait m’accompagner.
Nous voici, Nikos et moi, devant la porte d’un immeuble bourgeois d’avant-guerre, à Kolonaki, dans le centre d’Athènes. Un vieux monsieur arrive, vouté mais alerte, accompagné d’une femme plus jeune, que je devine être sa fille. « Oui, c’est bien lui », confirme mon ami.

Enyo, déesse des batailles, « La Dame sans merci », par Nanos Valaoritis (2009)
En sortant de l’ascenseur, nous entrons dans un appartement sombre envahi de livres, de revues, de dessins et de manuscrits. Il s’assoit à son bureau, devant un ordinateur dont il se révèle bien vite un utilisateur exercé.
En réponse à une première question quelque peu générique, il remarque :
« Le poète grec moderne le plus connu aujourd’hui dans le monde, c’est Constantin Cavafy. Il vivait à Alexandrie. Une ville cosmopolite, Alexandrie. Aujourd’hui, le monde a commencé à lui ressembler. »
Grand voyageur, Nanos Valaoritis a passé la plus grande partie de son existence parmi la diaspora. Il est né en Suisse, à Lausanne, et ses parents ne l’ont pas enregistré à l’état civil. Aujourd’hui encore, alors qu’il est définitivement rentré en Grèce en 2003, il n’a toujours pas réussi à se faire inscrire sur les listes électorales à Athènes.
Il lui a fallu se contenter de l’île Leucade, d’où est originaire sa famille :
« Ils m’ont demandé – rendez-vous compte –, en plus de mon certificat de divorce, celui de mon premier mariage, en 1946 ! Ça, c’est la bureaucratie grecque ! »
Politiquement, sa sympathie va à Alexis Tsipras, dont il apprécie la constance et qu’il trouve être un digne héritier d’Alékos Alavános, le leader du parti de gauche Syriza. Mais cette fois, la fatigue a eu raison de son soutien à ce parti. Il n’a pas pu voter.

L’occupation allemande

Son plus lointain souvenir est allemand, remarque-t-il avec un sourire amusé :
« C’était à Tübingen, à l’époque de la république de Weimar, j’avais 5ans. Ma mère m’avait offert un œuf, ce qui coûtait plusieurs millions de marks. Les propriétaires du lieu n’auraient jamais pu se l’offrir. »
Quinze ans plus tard, l’Allemagne change le cours de sa jeunesse :
« Aucun pays n’a souffert comme la Grèce de l’occupation allemande. Nous avons eu 600 000 morts entre la guerre, la faim et les déportations. Si Churchill n’avait pas levé le blocus, cela aurait pu être pire. Grâce à notre résistance, l’invasion de l’URSS a été retardée d’un mois. Ce contretemps a été capital, les Allemands ne l’ont pas oublié. »
Il tend la main vers une partie de l’appartement que nous ne verrons pas et qui, dès lors, se peuple de ses souvenirs : « La chambre d’à côté était occupée par des officiers allemands. » Soudain, il cherche ses mots : « On nous a forcés. »
Durant l’occupation, il rejoint les partisans de gauche, mais se heurte rapidement aux pratiques staliniennes. « J’étais en danger car ils exécutaient facilement les soi-disants déserteurs ou les “traîtres”, comme ils les nommaient. Surtout les trotskistes. »
Il choisit l’exil : en Egypte d’abord, à Londres ensuite. Ses fréquentations d’alors nous font rêver : les poètes grecs et futurs prix Nobel Odysséas Elytis etGeorges Séféris, mais aussi Lawrence Durrell et T.S. Eliot, à qui il porte depuis Alexandrie une traduction de son chef d’œuvre, « The Waste Land ».
Ce dernier lui dit à leur première rencontre :
« Vous êtes le deuxième Grec que je rencontre, l’autre, c’était le roi. »
« Je suis donc le premier », répond Valaoritis. « Le roi n’a pas une goutte de sang grec dans les veines. » A la fin de la guerre, se souvient-il encore, les commerçants grecs se sont retrouvés détenteurs de millions de marks qui avaient perdu toute valeur :
« Ici, on vendait tout pour quelques livres. Ça aussi ça ne s’oublie pas. »

« Ulysse et les sirènes », par Nanos Valaoritis (2011)

« La Grèce n’a jamais existé »

Valaoritis n’était pas chez lui à Londres. « L’Angleterre vous repousse », résume-t-il. A Paris, en revanche, il a ressenti une immédiate parenté de culture :
« La France est un pays en partie méditerranéen et en partie classique. »
Du temps où il fréquente le groupe surréaliste, il lit ce vers de Breton qui l’étonne dans un poème sur l’île de Pâques : « La Grèce n’a jamais existé. » Il répond par un poème et en parle avec Marcel Duchamp. « C’est étrange », remarque ce dernier, « car Breton est un véritable classique. »
Son plus beau souvenir de cette époque est la découverte, dans le Lot, près de Saint-Cirq Lapopie, où André Breton passe l’été, d’une agate en forme d’œuf parfait :
« On peut la voir en photo dans Le Surréalisme, même, la grande revue d’après-guerre. Puis on me l’a volé. Ma maison était ouverte à tous, vous savez. »
Il rentre en Grèce, mais la dictature des Colonels le contraint de nouveau à l’exil, en 1967, cette fois pour la Californie, où il enseigne la littérature comparée :
« J’ai pris part à différents mouvements, je les quittais dès que je sentais que j’en touchais la limite, que j’avais besoin d’autre chose. »

Ecœuré par le magazine allemand Focus

A partir de 1989, il anime à Athènes la revue Synteleia, qui reparaît après quelques années d’interruption en 2003 sous le nom de Nea Synteleia : « La nouvelle fin du monde ».
Ces jours-ci, il prépare le prochain numéro. Depuis quelques années, la crise l’a amené à écrire de manière plus directe, en utilisant la langue de tous les jours. « Sans pour autant tomber dans la poésie de circonstance », précise-t-il, « mais pour garder le contact avec ce qui se passe autour de moi ».

La Vénus de Milo fait un doigt d’honneur en une du magazine allemand Focus
En 2002 paraît un roman, traduit depuis en anglais, intitulé « Les Bras de la Vénus de Milo ». Aussi le poète a-t-il été particulièrement meurtri par la couverture du magazine allemand Focus en 2010 : on y voit la même statue faisant un doigt d’honneur, avec ce commentaire : « Fraude dans la famille de l’euro » :
« Berlin et Bruxelles se comportent comme au temps de l’impérialisme romain. Les classes moyennes grecques paient d’énormes taxes, seuls les plus riches y échappent, les armateurs surtout.
Ensuite, l’Allemagne nous prête de l’argent, mais nous contraint à acheter des produits allemands. Aujourd’hui, l’Allemagne craint l’effet boomerang si les pays du Sud ne peuvent plus rien acheter. »
Il rappelle la vente de sous-marins de guerre – dont un défectueux – comme force de dissuasion contre les Turcs, quand eux aussi en ont acquis six autres, du même modèle et au même fournisseur.
Pour lui, la Turquie comme les Etats-Unis jouent aussi des tensions aux frontières et avec les minorités pour renforcer l’image d’une faiblesse de l’Etat grec :
« Un mouvement comme Aube dorée [parti néonazi, ndlr], s’il devient encore plus violent au point de s’en prendre à des populations entières, pourrait servir de prétexte à une tutelle politico-militaire. »

Le mishellénisme et l’antisémistisme

Il prend souvent le taxi, et les chauffeurs lui disent que les clients allemands critiquent toujours la Grèce.
Je pense à une autre Allemagne, celle de Winckelmann et du musée de Pergame, à Berlin, celle encore des architectes néoclassiques d’Athènes, au temps d’Othon Ier.
Sa réponse ne se fait pas attendre :
« Ce roi bavarois, le premier que nous ayons eu, était très autoritaire, et il n’était pas très aimé. Les Allemands se voient un peu comme les descendants des Grecs anciens. D’ailleurs, durant la guerre, on avait expliqué aux officiers de la Wehrmacht qu’ils ne tueraient pas de vrais Grecs. »
Dans son article sur la crise grecque, il écrit que « le mishellénisme et l’antisémistisme sont des phénomènes liés l’un à l’autre, et [qu’]ils trouvent leurs racines dans l’Empire romain, qui a dispersé les juifs et appelé les Grecs “graeculi”, un terme péjoratif, bien qu’il ait pillé leur art et se soit approprié leur culture ».
Ce parallèle n’avait pas échappé à Freud.

« Qu’allons-nous devenir sans les Barbares ? »

Valaoritis me confesse :
« Ce retour en Grèce était très important pour moi. Mon pays traverse une crise économique et existentielle. Les Grecs vivaient dans le rêve. »
Par la porte entrouverte de sa chambre, je distingue un globe terrestre. Sur ce globe, la Grèce est un confetti cerné d’une poussière d’îles. C’est pourtant bien ici qu’est née et que respire encore, en partie, notre civilisation. Je repense àces vers de Cavafy :
« Mais alors, qu’allons-nous devenir sans les Barbares ?
Ces gens étaient en somme une solution. »

 http://www.rue89.com/